บทที่ 27: *... ร้องเพลงให้ฉัน...*

ในภาพของเดเมียน พระอาทิตย์เพิ่งจะขึ้น ส่องแสงธรรมชาติรอบตัวเขา เดเมียนมีรอยยิ้มเบาๆ บนใบหน้า ดวงตาของเขาเป็นประกายด้วยความขบขันอ่อนโยน

อโลร่าหายใจเข้าลึกๆ แล้วค่อยๆ ปล่อยออกมา ก่อนจะรับสายโทรศัพท์และเอามาแนบหู “ฮัลโหล” อโลร่าพยายามพูด แต่เสียงที่ออกมากลับเป็นเสียงแหลม

เมื่อดาเรียนหัวเราะข้างๆ เธอ ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ