บทที่ 16 บทที่ 16

แม็คควีนไม่อาจทานทนต่อภาพอันเย้ายวนได้นานกว่านี้ เขาก้าวเข้าไปแย่งมือถือออกจากมือน้อยแล้วโยนทิ้งอย่างไม่ไยดี กระชากกางเกงชั้นในตัวบางที่เกะกะสายตาออกอย่างจาบจ้วงป่าเถื่อน เรียกเสียงอุทานที่เกือบจะเป็นหวีดร้องออกมาจากปากนุ่ม

ญารินดาถูกผลักจนหงายหลังดีที่พื้นห้องถูกปูด้วยพรมนุ่มจึงไม่เจ็บมากนัก สาวน้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ