บทที่ 23 บทที่ 23

ญารินดาตกใจเมื่อภวังค์ของเธอถูกขัด ดวงตากลมสบตาคมสีสวยในระยะกระชั้นชิดแล้วลุกพรวดขึ้นเพราะมันไร้แววของคนเพิ่งตื่น เขาไม่ได้หลับ!

“คุณ! อุ๊ย!!” เธออุทานเสียงหลงเพราะผุดขึ้นนั่งก็รู้สึกเย็นวาบไปทั่วตัว ผ้าห่มเลื่อนลงไปกองอยู่เหนือสะเอว ลำตัวช่วงบนของเธอเปลือยเปล่า มือน้อยซุกเข้าไปสำรวจช่วงล่างและพบว่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ