บทที่ 28 บทที่ 28

เสียงห้าวคล้ายเสียบ่นมากกว่าถามไถ่พูดคุยธรรมดา ทำให้ร่างสูงของคนสนิทซึ่งตั้งท่าจะเดินออกไปจากห้อง ต้องหันขวับกลับไปมองเจ้านายรูปงาม

“ทำไมเจ้านายไม่โทรไปถามล่ะครับ” สจ๊วตเสนอ

“เรื่องอะไร ฉันแค่ไม่ชอบให้มันพาแม่คนนั้นออกไปเที่ยวจนลืมวันลืมเวลาต่างหาก”

คำปฏิเสธคล้ายเด็กอยากได้ของเล่นแต่รอนานแล้วก็ไม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ