บทที่ 35 บทที่ 35

แม้มลฤดีจะไม่เห็นหน้าสวยที่เศร้าลงแต่เธอก็ยังจับน้ำเสียงเบาหวิวและสั่นเครือนั้นได้ ตามมารยาทที่ดีทำให้มลฤดีไม่ชวนคุยเรื่องนี้อีกต่อไป เมื่อหวีผมเสร็จเธอจึงเดินไปหยิบนิตยสารเกี่ยวกับดาราส่งให้

“อ่านคลายเครียดค่ะ คนป่วยไม่ควรเครียดนะคะ”

“ขอบคุณค่ะ”

“ตู๊ดๆ” เสียงโทรศัพท์ภายในห้องนอนดังขึ้น มลฤดีเป็น...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ