บทที่ 45 บทที่ 45

ในที่สุดแม็คควีนก็ถอยห่าง เห็นเธอเจ็บปวดอยู่กับความหวาดกลัวเขานั้นเจ็บกว่าร้อยเท่า ชายหนุ่มขยับไปยืนห่างเปิดโอกาสให้หญิงสาวลุกพรวดและถอยกรูดอัดตัวเข้าหาข้างฝา ร่างบางสั่นระริกจนน่าสงสารดูท่าแล้วเธอไม่มีสติจนไม่คิดจะดึงชั้นในขึ้นปิดปทุมสวย ยังไงซะตอนนี้เขาต้องถอยไปตั้งหลักใหม่ก่อน บางทีอาจจะต้องเริ่ม...