บทที่ 50 บทที่ 50

ญารินดาลูบไล้แผงอกกว้างที่เห็นในระยะห่างเพียงลมหายใจขวางกั้น อกกว้างตึงแน่นกำยำอย่างชายชาตรีผู้มีพลานามัยที่สมบูรณ์ แรงสะท้อนของคนที่หลับไหลเรียกให้เธอเงยหน้าขึ้นมองปลายคางรกเรื้อ สงสัยว่าเธอจะต้องเป็นคนจัดการกับความรกเรื้อให้เกลี้ยงเกลาเองเสียแล้ว หน้าหวานแดงแปร๊ดอย่างจำได้ว่าคู่หมั้นหนุ่มใช้ไรเครา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ