บทที่ 57 บทที่ 57

แม็คควีนกำลังนั่งดื่มเบียร์พื้นเมืองของที่นี่ ดวงตาสีฟ้าเหม่อมองไปยังดวงอาทิตย์สีส้ม ป่านนี้ไอ้มอร์ฟี่คงพาญารินดาไปไหนต่อไหนแล้วมั้ง ทำไมไม่มีใครคิดจะโทรมารายงานข่าวคราวบ้างเลยวะ มือถือถูกยกขึ้นมองเสมือนมันเป็นของแปลก ไม่มีเสียงเรียกเข้าเลยตลอด 1 ชั่วโมงกว่าๆ นี้ อยากกดไปถามว่าเป็นยังไงบ้างใจแทบขาด ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ