บทที่ 73 ตอนที่ 73

“ไม่เห็นต้องเขิน”

พิมพ์กระเซ้าอย่างรู้ทัน ทว่าไม่ทันจะได้กล่าวอะไรต่อจากนั้น สายตาก็เหลือบไปเห็นใครอีกคน กำลังก้าวตรงมายังบริเวณที่เธอและพลอยจันทร์กำลังสนทนากันอยู่

“พี่ไปก่อนนะ”

บอกแล้วก็หยัดร่างขึ้นจากเก้าอี้ อารมณ์ที่เจืออยู่ในน้ำเสียงนั้นบ่งบอกให้รู้ว่าไม่อยากเจอหน้าอีกคนที่กำลังเดินเข้าม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ