บทที่ 52 กลับมาเถอะนะ

เตชินเห็นมือของหนึ่งที่จับแขนของจันทร์เจ้าอย่างสนิทสนมทำให้เขาถึงกับหูอื้อตาลายด้วยความหึงหวง

เขาไม่เจอเธอเกือบสามเดือนคิดถึงแทบกินไม่ได้นอนไม่หลับ แต่จันทร์เจ้ากลับเหมือนสบายดีไม่ได้คิดถึงเขาเลยด้วยซ้ำ ยังจับมือถือแขนกับผู้ชายคนอื่นโดยไม่หวงเนื้อหวงตัวเลยสักนิด

เขารักเธอมากและตอนนี้สติของเขาแทบจะขา...