บทที่ 74: กระซิบในแก้ว

ตอนที่ฉันมาถึง ออฟฟิศยังคงเงียบสงัด ความเงียบถูกทำลายลงด้วยเพียงเสียงแผ่วๆ ของเครื่องระบายอากาศกับเสียงส้นรองเท้าของฉันที่ดังกลบเกลื่อนอยู่บนพื้น ดวงอาทิตย์เพิ่งจะขึ้น แสงสีซีดจางฉาบไล้ไปทั่วผืนกระจก อ่อนแรงเกินกว่าจะส่องไปถึงมุมห้อง นี่คือชั่วโมงที่ฉันไว้ใจที่สุด—ก่อนที่เสียงพูดคุยจะดังระงมไปทั่วโถ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ