บทที่ 75 อริ

ท่านหมอมู่มองทางเคอหลิ่งหลิน กดหัวคิ้วจ้องมองราวกับจะตำหนิ รู้จักนางมาสองปีแม้เพิ่งได้รู้ฐานะที่แท้จริงก็ไม่ได้ทำให้สบายใจ นางเก่งกาจจริงหรือไม่เขาไม่มั่นใจนัก เพราะเห็นแต่ล่ะครั้งก็ซุกซนราวแมวป่าไร้ความเป็นกุลสตรี หากไม่เพราะมู่ฟางเหนียงไม่ค่อยมีเพื่อนเล่นและเพื่อนเข้าป่าหาสมุนไพรด้วยแล้ว ผู้เป็นพ่...