บทที่ 32 ข้าจะปลิดลมหายใจเจ้าสะ!

ในที่ลับตามีดวงตาคมกริบคู่หนึ่งเฝ้ามองเรือนร่างงดงามในบ่อน้ำแห่งนั้นอยู่ตลอดเวลา จวบจนเสียงฝีเท้าของสาวใช้หายลับออกไป ขนตาเป็นแพรงอนสวยยังคงหลับพริ้ม สายน้ำอุ่นไหลวนไปตามเนินเนื้อสล้างที่โผล่พ้นน้ำชูชันเห็นหัวสีแดงระเรื่อ ทรวงอกนั้นกระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะหายใจช้า ๆ ประดุจว่าผู้เป็นเจ้าของกำลังผ่อนค...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ