บทที่ 39 ดอกไม้ ดอกนี้มิอาจให้ผู้ใดครอบครองเพียงผู้เดียว

อันเหว่ยครางเรียกชื่อนางกระเส่า ใบหน้าหล่อเหลาบิดเบี้ยวเพราะความเสียวซ่าน ดุ้นมังกรดื่มด่ำกับโพรงหอยชุ่มฉ่ำ คับแน่น ทุกคราที่ขยับมันเสียวจี้ดจนแทบระเบิด

“อ่า เหมยกุ้ย หอยเจ้า ไม่ว่าจะปี้กี่ครั้ง ๆ ก็ยังสด ยังแน่น ซี้ดดดดดดดดดด ถึงทรวง น่าปี้ อ้าวววว”

“อือ  อะ อ่า  ดุ้นมังกรท่านแข็งแกร่งเกินกว่าชาย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ