บทที่ 15 ตอนที่ 7 น้ำแกงจากเรือนมารดา

เพราะมัวแต่ก้มหน้าก้มตาเดิน หยางเจี้ยนจึงต้องเงยหน้าเล็กน้อยเพื่อมอง แล้วเขาก็เห็นเรือนสุดปลายทาง

เรือนนั้นยังคงมีแสงเทียนเล็ดลอดออกมาริบหรี่  ทว่าชั่วครู่ก็ดับมืดลงเฉกเช่นทุกวัน เป็นเรือนที่ยังคงไม่เคยจุดโคมแดงรอเขา

นางไม่เคยใส่ใจว่าเขาจะกลับเรือนหรือไม่?

น้ำแกงสักถ้วยก็ไม่เคยส่งไปให้ที่ห้องหนังสือ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ