บทที่ 18 18

มุกมารินเผลอครางเมื่อมือหนาซอนซุกเข้าไปใต้ร่มผ้า เธอเผลอจิกปลายเล็บลงบนบ่ากว้างเมื่อฝ่ามือสากระคายแทรกเข้าไปในบราเซียลูกไม้

เขากำลังแตะต้องตัวเธอ เริ่มบีบเคล้นนิ่มเนื้ออวบอัดใหญ่กว่าฝ่ามือจากเบาเป็นหนักขึ้นเรื่อย ๆ ชายหนุ่มกดท่อนขาแข็งแรงลงตรงกลางลำตัวของหญิงสาวขณะได้ยินเสียงลอดออกมาจากริมฝีปากเบา ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ