บทที่ 27 27

นาวาอากาศเอกหนุ่มงึมงำอยู่กับยอดอกแสนหวานก่อนเลื่อนริมฝีปากร้อนกลับขึ้นมาขบเม้มคางมน ยามเขาขยับตัวทำให้ไรขนหนาบนหน้าอกแบนราบเสียดสีถูไถไปบนเนื้อตัวหญิงสาว

ความกระด้างของมันทวีความปวดร้าวกลางลำตัวของมุกมาริน และเมื่อเขาเลื่อนใบหน้าหล่อเหลากลับขึ้นมาบนดวงหน้าแสนงาม เธอจึงไม่รั้งรอที่จะเป็นฝ่ายเสนอเรี...