บทที่ 29 29

ร่างแน่งน้อยบิดเร่าไปมา อกกลมกลึงไหวกระเพื่อมยั่วยวนสายตายิ่งนัก ชายหนุ่มจ้วงลึกเข้าไปในรอยแยกสีชมพู โยกย้ายและถอดถอนก่อนกระโจนกลับเข้าไป ทั้งเขาและเธอครวญครางฟังไม่ได้ศัพท์ ต่างสนองกันและกันด้วยเพลิงกำหนัดเผาไหม้

“อื๊อ...อ๊า...อ๊า”

มุกมารินร้องดังยิ่งกว่าเดิม จับยึดขอบกางเกงเดนิมแล้วรั้งให้มันร่น...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ