บทที่ 46 46

ชายหนุ่มเลิกคิ้วและมองเธอเหมือนขนมหวานที่ไม่ว่าจะกินอย่างไรก็ไม่รู้จักอิ่ม มุกมารินไม่ยอมต่อล้อต่อถียงด้วยอีก เธอเดินจ้ำไปถึงชั้นที่สามซึ่งเป็นห้องโล่งกว้างโดยมีร่างของชายวัยกลางคนผิวขาวรูปร่างสันทัดนั่งอยู่บนรถเข็น ลวิตราซึ่งยืนอยู่ข้าง ๆ หันกลับมายังสองหนุ่มสาวก่อนก้มลงพูดกับผู้เป็นสามี

“ภาวิช......