บทที่ 52 52

หักหลังอย่างนั้นหรือ...นาวาอากศเอกหนุ่มเก็บกลืนคำนี้กลับเข้าไปข้างใน จริง ๆ แล้วเขาต่างหากที่ควรพูดคำ ๆ นี้

“บอกแล้วยังไงว่าผมคิดถึงเลทิเธียเสมอ”

คนพูดลดเสียงลงต่ำ แต่ชายหนุ่มคิดไปไม่ถึงว่าทุกคำกล่าวนั้นเหมือนปลายมีดกรีดลงบนความรู้สึกของผู้ฟัง มุกมารินกลืนความปวดร้าวกลับเข้าไป ไม่ว่าจะอย่างไรเธอก็...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ