บทที่ 44 บทที่14.ถึงเจ็บปางตาย...แต่ตัดใจคงดีกว่า 3

หญิงสาวกลืนความเจ็บช้ำเก็บไว้ในอก เธอเชิดหน้าขึ้นก่อนจะพูดเสียงเย็นชา ไม่ต่างอะไรกับคำพูดหมางเมินที่แวซ็องสาดใส่เธอ “ถ้าอย่างนั้นเมก็คงต้องหันไปพึ่งกระบวนการของความยุติธรรม”

“ฮ่าๆ” ชายหนุ่มหัวเราะร่า เขาหรี่ตาลง...เดินโซเซมาหยุดยืนตรงหน้าหญิงสาว สองมือยกขึ้นวางคร่อมบนที่พักแขนของเก้าอี้ตัวที่เมวิกา...