บทที่ 52 รอยรักท่านประธาน บทที่ 8

“ปิง...” เสียงแหบเบาลอดจากปากของชายหนุ่ม เขานิ่งอึ้งแต่ความรู้สึกของเขาไม่ได้สับสน เพียงแค่ไม่อาจเอ่ยออกมาได้กระทั่งหญิงสาวผละห่าง เธอขยับตัวนั่งชิดหัวเตียง น้ำหยดน้อยถั่งจากกดวงตาแสนงาม ปิยฉัตรยิ้มขื่น

“ค่ะ...ปิงรู้ว่ามันน่าอายที่เป็นฝ่ายสารภาพความรู้สึกของตัวเองกับพี่คริษฐ์ก่อน ทั้งที่พี่คริษฐ์ไม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ