ทำไมของฉัน

ข้าวิ่งฝ่าฝูงทหารยามที่กำลังอลหม่านเพื่อกรูกันเข้าไปในสนามประลอง ข้าผลักไสเบียดเสียดผู้คนเพื่อแหวกทาง ไซลาสตะโกนเรียกชื่อข้า แต่ข้าไม่สนใจขณะที่มังกรทำลายโซ่ตรวนจนขาดสะบั้นแล้วทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า มันแผดเสียงคำรามกึกก้องจนสั่นสะเทือนไปทั่วทั้งเมือง

ข้าเหลือบไปเห็นเลซ่า เธอล้มทรุดลงคุกเข่า และแสงสว่าง...