บทที่ 20 เตือนแล้วไงห้ามยุ่งกับเธอ!

“วิศรุตครับ ทางนี้โว้ย” ชินดนัยตะโกนมาแต่ไกล เจ้าของชื่อรีบเดินไป เพราะเริ่มมีคนหันมามอง เขานั่งลง แล้วคว้าขวดน้ำมาดื่มทันที

“พวกแกว่างงานกันรึยังไงถึงมาสุมหัวกันตั้งแต่หัววัน”

“เฮ้ย คนเราก็ต้องมีเวลาพักผ่อนบ้างสิ จริงไหม ขืนทำงานเอาเป็นเอาตาย เดี๋ยวก็ได้ตายสักวัน” จอมทัพออกความเห็นที่ไม่น่าเชื่อถ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ