บทร้อยยี่สิบเอ็ด

ความรู้สึกอยากร้องไห้มันท่วมท้น แต่ฉันร้องไห้มามากพอแล้วสำหรับวันนี้ ฉันแค่โกรธ

คู่ชีวิตของฉัน คนที่ฉันไว้ใจเป็นคนแรกและคนที่ทำให้ฉันเป็นลูน่า ไม่ใช่อะไรที่มากไปกว่าไอ้เห็นแก่ตัวและคนที่ไร้ความรู้สึก

เขารู้ว่าเรื่องนี้มีความหมายกับฉันมากแค่ไหน แต่เขาไม่ทำอะไรเลยที่จะแก้ไขการหลอกลวงของเขา เขาปล่อยใ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ