บทที่เก้า

ฉันเผลอหลับไปในบางช่วงแม้ว่าจะกังวลและวิตกจนไม่เป็นอันนอน พ่อคงทำเกินไปแล้วคราวนี้

ฉันตื่นขึ้นมาได้ยินเสียงคนพูดคุยรอบตัว ขณะที่กำลังขยี้ตาไล่ความง่วง ฉันรู้สึกเจ็บแปลบที่หลัง ฉันรีบซ่อนปฏิกิริยาแต่ก็ยังดึงดูดความสนใจจากผู้ชายในห้องอยู่ดี

"องค์หญิงต้องไม่ทำให้ตัวเองเจ็บมากกว่านี้นะครับ" แอ็กเซลพูด...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ