บทที่ 2 พันธะลวงสามีแสนเลว : EP 1 สามีใจร้าย

บทที่ 1

หลินหลินสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เธอลุกขึ้นยืนเตรียมที่จะเดินกลับขึ้นไปบนห้องแต่ต้องหยุดชะงักด้วยที่สามีของตนเองนั้นเดินลงมา เขาเปลี่ยนชุดใหม่เขากำลังจะออกไปไหน?ปกติแล้วธารามจะไม่ออกจากบ้าน ทั้งกลิ่นน้ำหอมกลิ่นโคโลญจน์ฟุ้งไปทั่ว

เขาได้เพียงแต่หันมองเธอแค่แป๊บเดียวในสายตาของเขาเหมือนกับไม่มีเธออยู่ในนั้นเลยสักนิด ขณะที่ธารามเดินผ่านหลินหลินเขาไม่ทักเธอแม้แต่คำเดียว

"คุณจะไปไหนคะ" เธอคว้าจับแขนของสามีตนเองแต่เขานั้นดึงมือเธอออก สายตาคู่นั้นดูรังเกียจเมียตัวเองซะเหลือเกิน

"เมื่อก่อนนี้เธอไปไหนฉันเคยถามเธอหรือเปล่าหลินหลิน" เมื่อก่อนนี้ในตอนที่คุณพ่ออยู่หลินหลินออกไปเที่ยวไปดื่มกับเพื่อน เขาไม่เคยแม้แต่จะขัดมีแต่รอให้ภรรยากลับบ้าน แต่เขาก็ไม่เคยเรียกชื่อเราห้วนๆแบบไร้ความสัมพันธ์แบบนี้

"ทำไมคุณถึงทำตัวห่างเหินกับหลินหลินแบบนี้ เราเป็นสามีภรรยากันนะ" ใบหน้าน้อยจ้องมองสามีด้วยสายตาอ้อนวอน เมื่อก่อนนี้เธออาจจะทำผิดและเอาแต่ใจตัวเองออกไปเที่ยวไม่สนใจสามี มีพ่อที่คอยหนุนหลังและให้เงินใช้แบบไม่ขาดมือ ชีวิตที่ไม่ต้องหาเงินเองมีเงินอยู่ในบัตรมากมายที่สามารถซื้ออะไรก็ได้ จะวีนจะเหวี่ยงก็ไม่มีใครกล้าขึ้นเสียงใส่สักครั้ง

เขามองเธอและยกยิ้มด้วยมุมปากมือหนาคว้าจับไหล่ทั้งสองข้างของหลินหลิน ใบหน้าที่จ้องมองมาในแววตาที่ดูน่ากลัวซึ่งแตกต่างจากธารามที่เคยเป็นสามีที่แสนดีของเธอเหลือเกิน ทำไมในหัวใจดวงนี้มันรู้สึกเจ็บและปวดร้าวทั้งหน้าอก

"เลิกโง่สักที การที่ฉันแกล้งเป็นสามีที่ดีของเธอมันจบลงแล้ว ฉันไม่ได้รักเธอตั้งแต่แรกในสิ่งที่ฉันทำไปก็เพราะแก้แค้นแล้วก็หวังทุกสิ่งที่เป็นของพ่อเธอ ตอนนี้ฉันได้มันมาหมดแล้วเธอไม่เหลืออะไรแล้วหลินหลิน" คำพูดและประโยคพวกนี้ออกมาจากปากสามีของเธอคนที่เคยดีที่สุดรองมาจากคุณพ่อเธอแล้ว แก้แค้น ไม่ใช่หรอกเขาคงโกรธเลยพูดคำพวกนี้ออกมาเป็นไปได้ยังไงที่เขาจะแก้แค้นเพราะฉันไม่เคยทำอะไรให้กับเขาโกรธจนต้องกลับมาแก้แค้น

หลินหลินไม่เคยเรียนรู้เกี่ยวกับงาน มีแต่เขาที่อยู่กับคุณพ่อเหมือนกับลูกชายอีกคนสนิทกันรักกันอยู่ด้วยกันและสานต่อทุกอย่างจากคุณพ่อแทนไม่ว่าจะเป็นบริษัทหรือว่าบ้านรวมทั้งเงินสดมากมายและที่ดิน คุณพ่อยกให้กับธารามหมดแม้กระทั่งวันที่เปิดพินัยกรรมมีแต่ชื่อธารามไม่เคยมีชื่อหลินหลินเลยสักอย่าง

วินาทีที่เขาบอกว่าเขาแก้แค้นทุกอย่างเหมือนกับฟ้าที่มืดดับไม่รู้ว่าเหตุผลอะไร ทำไมเขาถึงพูดคำนี้ออกมา มันต้องมีอะไรเข้าใจผิดกันแน่ๆ หรือว่าเขาแค่ประชดฉันก็เท่านั้น

"ไม่เอาสิ ธารามคุณกำลังประชดฉันอยู่ใช่ไหม ฉันขอโทษนะในสิ่งที่ฉันเคยเอาแต่ใจ แต่ตอนนี้ฉันสัญญาว่าฉันจะปรับเปลี่ยนตัวเองเป็นคนดีเป็นภรรยาที่ดีเป็นแม่ที่ดีให้กับลูก"

หลินหลินพยายามคว้าจับแขนของธารามสามีตนเองอีกครั้งก็อย่างเช่นเคย เขาไม่อยากให้เธอถูกเนื้อต้องตัวเขา เหมือนกับว่ารังเกียจเธอเอามากๆ

"อย่ามาแตะต้องตัวฉัน เธอมันน่ารังเกียจ" ใจแทบขาดกับคำด่าของสามีที่บอกว่าเธอนั้นน่ารังเกียจเมื่อก่อนนี้ตลอดระยะเวลาสี่ปีที่ผ่านมานอนกอดกันทุกคืนมันคืออะไร

"ไม่จริง...ที่คุณพูดออกมาเพื่อประชดฉันใช่ไหม คุณกำลังประชดหลินหลินอยู่ใช่ไหม ธารามคุณจะแก้แค้นอะไร หรือว่าฉันเป็นภรรยาทีไม่ดี คุณเลยจะแก้แค้นเอาคืนฉันแบบนี้เหรอ" ใบหน้าน้อยถูกนิ้วชี้ของเขาผลักเข้ายังหน้าผากจนเธอแทบหงายหลัง

"จำไว้นะ ว่าฉันไม่เคยเห็นเธอเป็นภรรยาที่ดีเลย จำใส่สมองของเธอเอาไว้ด้วยที่ฉันแกล้งเป็นสามีที่ดีก็เพื่อวันนี้ วันที่ได้ทุกอย่างมาจากพ่อของเธอและในวันที่พ่อของเธอตายนี่แหละ ถ้าเธอทนอยู่ไม่ได้ก็ออกจากบ้านของฉันไป" เขาเอ่ยไล่ทั้งๆ ที่เธอคือลูกสาวของเจ้าของบ้านหลังนี้

"นี่คุณไล่ฉันเหรอธาราม ฉันเป็นเจ้าของบ้านเป็นลูกสาวของคุณพ่อที่คุณมีทุกวันนี้ได้ก็เพราะคุณพ่อของฉัน" เสียงหัวเราะของธารามดังก้องขึ้นมาทันที

"หึหึ ก็เธอมันโง่แบบนี้ไง พ่อเธอถึงไม่เอาอะไรให้เธอแม้แต่อย่างเดียว ของทุกอย่างที่เป็นของเธอนั้นเป็นของฉันหมดแล้ว เธอยังไม่รู้ตัวอีกเหรอแม้แต่บ้านหลังนี้ เธอก็ไม่มีสิทธิ์มันเป็นชื่อฉันแล้ว ผู้หญิงไร้ค่าแบบเธอฉันไม่ส่งไปขายชายแดนก็ดีแค่ไหนแล้ว

เขาทิ้งท้ายไว้เพียงเท่านั้นรีบเดินออกจากบ้านไปโดยที่ไม่สนใจหลินหลิน เรือนร่างบางทรุดเข่าลงกับพื้นยกมือปิดหูของตัวเองและกรีดร้องเสียงดังออกมา

"ไม่ๆ...ไม่ใช่แบบนี้สิ ชีวิตของฉันต้องไม่เจออะไรแบบนี้ ฉันกำลังฝันไปอยู่แน่ๆ กรี๊ด ตื่นสิหลินหลินตื่น" หลินหลินพยายามหยิกแขนของตัวเองและตีแรงๆ เพื่อเรียกให้ตัวเองตื่นจากฝันร้าย จนกระทั่งลูกน้องคนสนิทของคุณพ่อของเธอที่มองอยู่นั้นสงสารคุณหนูของเขาจึงรีบเข้ามาจับไม่ให้คุณหนูทำร้ายตัวเอง

"คุณหนูครับ อย่าทำแบบนี้เลย คุณหนูไม่ได้ฝันไปครับ เขาเป็นคนไม่ดีจริงๆ" ลูกน้องคนสนิทของคุณพ่อยืนยันอีกครั้งว่าธารามเป็นคนไม่ดี แต่ในใจที่รักธารามซึ่งขึ้นชื่อว่าเป็นสามีของเธออีกทั้งเป็นพ่อของลูก หลินหลินยังไม่ปักใจเชื่อว่าทุกอย่างคือความจริงที่สามีตัวเองเป็นคนเลว

"นายไม่ต้องมาพูดแบบนี้ สามีของฉันเป็นคนดี เขาไม่มีวันทำแบบนั้นกับฉันและลูก ไม่...ไม่มีวันทำ" หลินหลินดั่งกับคนที่เสียสติ เธอกรีดร้องเสียงดังส่ายหน้าไปมาในขณะที่นั่งอยู่กับพื้นบ้านอาการของเธอเหมือนกับคนที่ฟุ้งซ่านยับยั้งอารมณ์ไม่อยู่จนกระทั่งเป็นลม ลูกน้องคนสนิทของพ่อเธอนั้นรีบประคองเอาไว้

"คุณหนู คุณหนู" เมื่อลูกน้องคนสนิทของคุณพ่อเห็นท่าไม่ดีแล้ว เขารีบอุ้มคุณหนูของตนเองในท่าเจ้าสาววิ่งออกมาข้างนอกให้คนขับรถนั้นพาตรงมาที่โรงพยาบาล

ตัดมาทางด้านของธาราม

ทั้งแม่บ้านต่างพากันตกใจส่วนคนของธารามรีบโทรรายงานเขาว่าหลินหลินเป็นลมลูกน้องคนสนิทนั้นพาส่งโรงพยาบาล แต่เขาก็ไม่ได้สนใจและใส่ใจอะไรกับคำพูดของแม่บ้านที่โทรมารายงานว่าเธอนั้นเข้าโรงพยาบาล

"หึ เธอมันสมควรโดนแบบนี้ตั้งแต่แรกแล้วแหละ เธอกับพ่อของเธอไม่สมควรมีความสุขตั้งแต่แรก อึก" มือหนาที่กำแก้วเหล้าอยู่นั้นกระดกดื่มจนหมดแก้วแววตาแดงก่ำจ้องมองไปทางด้านหน้า

"คุณธารามคะ" เขาหลับตาลงกลืนน้ำลายลงคอข่มอารมณ์เหมือนกับคนเครียดปรับเปลี่ยนสีหน้าเมื่อได้ยินเสียงแว่วจากทางด้านหลังพร้อมทั้งมือนุ่มจับเข้ามายังไหล่ของเขา

เมื่อธารามหันไปมองเธอคือนิตาที่เพิ่งกลับมาจากต่างประเทศและเป็นเลขาของเขาที่เขาเต็มใจรักเธอเข้ามา คุยกับเธอดีด้วยคำพูดที่ทะนุถนอม

"นิตามาที่นี่ทำไม" นิตาเธอนั่งลงด้านข้างยิ้มให้กับธารามเรือนร่างสวยแต่งตัวเซ็กซี่ตั้งใจที่จะยั่วยวนคนตรงหน้า

"นิตารู้ว่าคุณมาที่นี่ นิตาก็เลยตามมาดูแลตลอดระยะเวลาสี่ปีที่ผ่านมานิตาทำผิดพลาดไม่ได้ดูแลคุณแล้ววันนี้นิตามีโอกาสแล้ว นิตาขอกลับมาดูแลคุณนะคะ" ใบหน้าสวยฉีกยิ้มให้กับคนตรงหน้าไม่พอเธอยังกุมมือของเขาเอาไว้

"สี่ปีที่ผ่านมาผมจะชดเชยให้กับคุณและจะทำให้คุณมีความสุขที่สุด" คำพูดของธารามนั้นทำให้นิตายิ้มแต่การกระทำของเขาเหมือนกับว่าไม่อยากให้นิตาแตะต้องตัว เขารีบดึงมือออกและจับแก้วเหล้ากระดกดื่ม

"อย่างนั้นนิตาขอดื่มเป็นเพื่อนนะคะ"

"ไม่ได้ นิตาเพิ่งจะหายป่วยกลับบ้านเถอะนะ เดี๋ยวผมไปส่ง" นิตายังไม่ทันได้ตอบตกลงธารามลุกขึ้นและเดินออกไปต้องดีใจสิที่คนรักเก่ามาหาแต่เขากลับเดินหนีและไม่หันหลังสนใจเธอ หรือว่าในใจของเขาอยู่ที่โรงพยาบาล

"หึ้ย! แต่งตัวมายั่วขนาดนี้ยังเย็นชาอยู่ได้" นิตาทุบลงที่เคาน์เตอร์จนคนชงเหล้านั้นสะดุ้งก่อนที่จะเดินตามธารามออกไ

ป เป็นไปได้ยังไงทั้งสวยและเซ็กซี่ขนาดนี้กลับทำเหมือนตายด้านซะงั้น

บทก่อนหน้า
บทถัดไป