บทที่ 141

เปลือกตาของท่านขยับไหวแล้วค่อยๆ เปิดขึ้น ชั่วขณะหนึ่งความสับสนฉายชัดในแววตาก่อนที่การรับรู้จะปรากฏขึ้นมา ท่านไม่ได้เอื้อมมือมาหาฉันหรือแสดงความต้องการที่จะสัมผัสร่างกายกันเลย

“รีเบคกา” ท่านเอ่ย เสียงแหบพร่าและอ่อนแรง ขณะพูด ท่านก็ค่อยๆ ชักมือกลับไปอย่างเงียบๆ “แม่ไม่คิดว่าจะเจอแกที่นี่”

ฉันเค้นยิ้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ