บทที่ 158

มุมมองของรีเบคกา

ประตูวิลล่าริมหาดเพิ่งจะปิดลงตามหลังเรา โซเฟียก็แทบจะกระโจนเข้าใส่ฉัน โอบแขนรัดรอบตัวฉันแรงเสียจนฉันเกือบจะเสียหลัก

“ขอบคุณทวยเทพ! เธอยังมีชีวิตอยู่!” เธออุทาน เสียงสั่นเครือด้วยอารมณ์ “ฉันแทบจะเป็นบ้าอยู่แล้วนะ เบคก้า! ทั้งข่าวที่ออกมา ทั้งข่าวลือที่แพร่ไปทั่วเครือข่ายฝูง... ฉันน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ