บทที่ 66

มุมมองของรีเบคกา

“ไม่ค่ะ” ฉันรีบตอบ—เร็วเกินไป เสียงของฉันฟังดูเกร็งๆ แม้แต่ในหูของตัวเอง ฉันกลืนน้ำลายอึกใหญ่ พยายามทำตัวให้เป็นปกติทั้งที่ในหัวกำลังคิดวุ่นวาย “เรื่องเสื้อโค้ตของอาจารย์...”

“อ้อ ใช่” เขายืดตัวตรง ท่วงท่าลื่นไหลจนดูคล้ายนักล่า “คุณจะเอามาคืนผมเมื่อไหร่ก็ได้ ไม่ต้องรีบ”

ฉันพยักหน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ