บทที่ 13 แค่เรา

13 แค่เรา

“ไปดูเขาร้อยเปลือกห้อยกันไหม?”

“ไม่อยากไปค่ะ” ดาริกาหน้ามุ่ย เธอไม่อยากไปไหนทั้งนั้น เขากำลังมัดมือชกเธอ ให้อยู่ที่นี่กับเขาหลายวัน ต่อให้ไม่มีใครรู้ เธอก็รับรู้ได้ด้วยตัวเอง ว่าสิ่งที่กำลังทำมันผิด

“ไปเหอะ” เขาจับมือดาริกาให้เดินตาม แม้เธอจะไม่อยากเดินไป สุดท้ายก็ต้องตามไปอยู่ดี

ชาวบ้านนั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ