บทที่ 55 ลูกฉันใช่ไหม

บทที่20

พิกุล

ฉันทำงานทั้งวันพอทำงานเสร็จฉันก็มาทำความสะอาดบ้านพักแล้วมาซักผ้าตัวเองกับรำเพย

"แม่พิกุล  พ่อหมอมาหาค่ะ"  เท้าเล็กๆวิ่งตรงมาหาฉันที่บ้าน  พร้อมกับร่างสูงใหญ่ของใครบางคนที่เดินตามมา

"จ้ะ"  ฉันยิ้มให้ลูกสาวขณะตากผ้า

"รำเพยไปดูการ์ตูนดีกว่า  พ่อหมอกับแม่จะได้คุยกัน"  ว่าจบลูกสาวของฉันก็วิ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ