บทที่ 6 ใจร้าย
6
“หยุดใจร้ายกับดาแบบนี้ ถ้าคุณไม่หยุด ดาจะแจ้งความว่าพี่เอาเรื่องนี้มาแบล็คเมล์ดา” ดาริกาหันมามองเขาด้วยความโกรธ ผู้ชายอะไรสารเลวเสียจริง เธอเกลียดเขาจริง ๆ ที่เขาเรื่องนี้มาบังคับ
“ทำเลยสิ กล้าทำไหม?” น้ำไนท์แค่นหัวเราะในลำคอ มองเด็กสาวตรงหน้าอย่างพอใจ
“…” ดาริกาเม้มปากมือกำแน่นเข้าหากัน นัยน์ตาสั่นระริก ถ้าคลิปหลุดไป พี่สาวที่แสนดีของเธอต้องเสียใจเป็นแน่ แต่ถ้าให้เธอยอมเขา มันต้องไม่จบแน่ เธอจะทำอย่างไรดี เรื่องนี่ถึงจะจบ
ตอนแรกเธอก็ยินดีปรีดาที่ได้ยินว่าพี่สาวมีแฟน ดีใจที่ตัวเองมีว่าที่พี่เขย ชาลิสาเป็นผู้หญิงเก่งสวย เป็นคนค่อนข้างเลือกผู้ชายที่จะคบหาดูใจ ตอนแรกเธอก็คิดว่าพี่สาวจะได้เจอคนดี แต่มันไม่ใช่เลย เขาไม่ใช่อย่างที่คิดและวาดฝันเอาไว้ในตอนแรก ที่จริง เขามันสารเลว
“ทำสิ หรือจะให้ฉันทำเอง”
“เลว”
“อืม ฉันมันเลวอยู่แล้ว” น้ำไนท์รั้งร่างบอบบางเขามาประชิดตัว ไม่สนใจว่าสาวเจ้าในอ้อมแขนจะดิ้นรนแค่ไหน พอหล่อนจะอ้าปากร้อง ริมฝีปากบางเล็กก็ถูกบดจูบด้วยริมฝีปากร้อนผ่าว
ดาริกาตาเบิกโพลง ตกใจในสิ่งที่เขากระทำ ร่างกายของเธอสั่นระริก รู้สึกหายใจไม่ทัน หัวใจเต้นรัวเร็ว รู้สึกเหมือนจะเป็นลมเสียใจได้
“อื้อ” ดาริกาเปล่งเสียงในลำคอ ร่างกายที่พยายามต่อต้านอ่อนระทวย ด้วยรสจูบของชายที่มากประสบการณ์
“พี่ไนท์คะ” เสียงชาลิสาดังอยู่ไม่ไกล ดาริกาพยายามดิ้น แต่ถูกคนที่กำลังจูบกอดรัดแน่นกว่าเดิม เรียวลิ้นกระหวัดรัดเรียวลิ้นเล็ก บดเคล้าคลึงเรียวปากนุ่มนิ่มราวกับกลีบกุหลาบอย่างเร่าร้อน รุนแรง ไม่มีความอ่อนโยน รสจูบของเขาทำเอาดาริกาหัวหมุน มวนท้อง ราวกับคลื่นทะเลซาซัดอย่างบ้าคลั่ง
ตึก! ตึก! ตึก! เสียงฝีเท้าดังเข้ามาใกล้ น้ำไนท์ไม่สน เขายังคงจูบคนตัวเล็กอย่างหลงใหล มันหวานล้ำราวกับน้ำผึ้งเดือนห้า ไม่ว่าจะลิ้มลองมากเพียงใด เขาก็ไม่อิ่มเอม
“พี่ไนท์”
“พี่ไนท์คะ พี่ไนท์อยู่ที่นี่หรือเปล่าคะ?”
“หยุดนะคะ” ดาริกาพูดออกมาเมื่อชายหนุ่มถอนริมฝีปากออกจากริมฝีปากเรียวเล็กของเธอ แต่ชายหนุ่มไม่สน เขาดันร่างดาริกาไปชนกับประตูห้องเก็บของที่ถูกทำแยกเอาไว้ มันอยู่ข้าง ๆ พุ่มไม้ ซึ่งอยู่คนล่ะฝั่งกับชาลิสาที่กำลังเดินไปมา มือหนาของเขาถลกเสื้อตัวบางขึ้นเหนืออก เผยให้เห็นเต้าสวยใหญ่เกินตัว
“สวย” เขาเอ่ยเสียงกระเส่า ดันบราลงใต้เต้า เขาก้มลงดูดดื่มความหวานหอมที่ปลายจะงอยสวยอย่างรวดเร็ว
“อื้อ” ดาริกาสะดุ้งตามปาก ลิ้นร้อนตวัดดูดดื่มที่ปลายถัน มันเสียววูบวาบ “อย่านะคะ”
“ถ้าไม่ยอม ฉันจะส่งเสียงให้ชาลิสามา พี่สาวเธอจะได้รู้ว่าเรากำลังทำอะไรกัน”
“….” ดาริกาน้ำตาคลอ ไม่กล้าพูดอะไรต่อ หล่อนกลัวว่าพี่สาวจะรู้ หล่อนกลัวว่าพี่ส่งจะเสียใจ ในสิ่งที่เขากำลังทำ
“อ้าขาให้ฉันเอา แล้วฉันจะไม่พูดเรื่องนี้ จะเก็บทุกอย่างไว้เป็นความลับ”
“…” ดาริกาไม่ได้พูดอะไรต่อ เมื่อน้ำไนท์ละเลงลิ้นลงเต้าสวยอีกครั้ง มือหนาถลกกระโปรงขึ้นแล้วสอดมือเข้าไปแหวกอันเดอร์แวร์สีชมพูหวาน เขาแหวกมันออกข้าง ๆ แล้วสอดนิ้วเข้าไปเขี่ยวนยอดเกสรสีหวาน เพียงแค่นั้นดาริกาก็ดิ้นเร่า ๆ ยิ่งเขากดแรงขึ้น ใบหน้าสวยก็บิดเบี้ยวด้วยความเสียว
ตอนนี้ความรู้สึกด้านมืดกำลังจะชนะ ความผิดชอบชั่วดีกำลังบินหนี เพราะอารมณ์สาวที่ถูกผู้ชายอย่างน้ำไนท์ปลุกเร้าขึ้นมา
เขาสอดนิ้วเข้าไปในช่องทางรัก ในขณะที่ปากก็ดูดดึงยอดอกของเธออย่างเมามัน ราวกับมันเป็นพุดดิ้งแสนอร่อย
นิ้วของเขารัวเข้าออก เร่งจังหวะรัวเร็ว ปากก็ดูดดึงไม่หยุด ดาริกาตัวสั่นสะท้าน มันปั่นป่วนซาบซ่าน เขากำลังทำให้เธอขาดใจตาย ด้วยสัมผัสแสนร้ายกาจ
“หยะ…อย่า อื้อ”
“เธอกำลังเสียว น้ำเธอออกเยอะมาก ใกล้จะเสร็จแล้วล่ะสิ ยัยเด็กร่าน”
“อ๊า” ดาริกา ร่อนสะโพกไปมา ยิ่งถูกแยงเธอยิ่งเสียว เธอยกมือปิดปากตัวเองพยายามข่มเสียงเอสไว้สุดฤทธิ์ ว่าที่พี่เขยของเธอแยงนิ้วรัวเร็ว เธอเสียวจนน้ำหวานหลั่งไหล เธออยากจะผลักไส แต่คำขู่ของเขาทำให้เธอไม่กล้า พี่สาวของเธออยู่ไม่ไกล ถ้ามาเจอเธอกับเขาในสภาพนี้ พี่สาวเธอต้องเสียใจเป็นแน่
“พี่ไนท์ พี่ไนท์อยู่ตรงนั้นใช่ไหมคะ?”
แจะ ๆ เขารัวนิ้วรัวเร็ว ดาริกาขาสั่นเชิดหน้าขึ้น ร่างกายกระตุกเกร็ง เมื่อเขาส่งเธอถึงจุดหมาย เธออยากจะหวีดร้องออกมาแต่ก็ข่มเอาไว้
“เสียวใช่ไหมล่ะ?”
“….”
“พี่ไนท์ทำอะไรคะ?” ชาลิสาเอ่ยขึ้นจากทางด้านหลัง แล้วเดินตรงเข้ามาหา ดาริกาตัวสั่นหน้าซีดเผือด น้ำไนท์หันไปยิ้มให้ชาลิสา ในขณะที่เธอยืนอยู่ด้านหลังของเขา มีเพียงเขาที่คั่นกลางระหว่างเธอกับพี่สาว
“ไม่มีอะไรหรอกครับ”
“เรียกตั้งนาน พี่ก็ไม่ตอบ แล้วพี่ทำอะไรอยู่คะ?” ชาลิสาชะโงกหน้าไปมองที่ประตู ตอนนี้ไม่ปรากฏร่างบอบบางของดาริกา มีเพียงประตูห้องเก็บของเท่านั้น
“พี่แค่เดินมาเล่นน่ะ ไม่มีอะไรหรอก”
“อ๋อค่ะ สาว่าเรากลับเข้าไปในบ้านดีกว่าค่ะ คุณพ่อกับคุณแม่มีเรื่องสำคัญจะคุยกับพี่”
“อืม” น้ำไนท์พยักหน้า ก่อนจะเดินออกไปก็ไม่วายหันกลับมามอง แล้วเดินเข้าไปในบ้านพร้อมกับชาลิสา
“ฟูว์” ดาริกาถอนหายใจไล่ความหนักอึ้ง ก่อนจะรีบเดินเข้าไปในบ้านทางประตูหลัง ดีที่เธอรีบหลบมาอีกทาง ไม่อย่างนั้นเธอแย่แน่ พอถึงห้องเธอก็ล้มตัวลงนอนลงบนเตียง เธอรู้ดีว่าเรื่องแบบนี้มันจะเกิดขึ้นอีก เธอไม่รู้เลยว่าจะหยุดเรื่องนี้ยังไง
———
น้ำจิ้มไปก่อน😄😄😄😄
