บทที่ 218: อยู่เคียงข้างคุณ

โมอาน่า

ยาที่เซลิน่าให้ฉันกินต้องทำให้ฉันหลับนานมาก เพราะเมื่อฉันตื่นขึ้นมาก็เห็นว่าข้างนอกสว่างแล้ว เมื่อฉันพลิกตัวไปดูนาฬิกาด้วยตาที่พร่ามัว ฉันเห็นว่าเป็นเวลาแปดโมงเช้าแล้ว ทั้งๆ ที่รู้สึกเหมือนเพิ่งหลับไปเพียงห้านาทีเท่านั้น ฉันหาวและพลิกตัวกลับไปนอนหงายอีกครั้ง ก็รู้สึกถึงการมีอยู่ของใครบางคนท...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ