บทที่ 233

“อะไรนะ” นิโคลัสถาม พลางขมวดคิ้วแล้ววางหมอนลงบนตักขณะพิงหัวเตียง

“ฉันจะไปแล้ว นิโคลัส แค่สองอาทิตย์เอง เลิกทำเหมือนฉันกำลังจะไปตายได้แล้วน่า” เอซราหัวเราะเบาๆ แล้วขยับเข้าไปใกล้เขา

“มันก็เหมือนกันนั่นแหละ นายจะไปตั้งแต่เช้าพรุ่งนี้ แล้วเพิ่งจะมาบอกฉันตอนนี้เนี่ยนะ ใจร้ายชะมัด เอซรา” นิโคลัสถอนหายใ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ