บทที่ 41 ซ่านสวาทสองรัก

“ฮ่าๆ ๆ เจ้ายังเยาว์วัย อีกอย่างข้ารับงานของคนสำคัญแคว้นเหลียง ดังนั้นทุกอย่างถือว่าเป็นหน้าที่ และชาวสุยจ้วง ก็หาได้เป็นผู้ครอบครองสมบัติเหล่านั้นนับแต่แรก”

“ฮึ อย่างไรท่านก็ขึ้นชื่อว่าลักลอบเข้าไปในพื้นที่ผู้อื่น ทั้งยังเปิดเผยข้อมูล เช่นนี้ไม่ใช่ผู้ที่น่านับถือ”

“เอาล่ะ อย่ามัวสนใจงานของข้าเลย ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ