บทที่ 58 ไข้หัวหมู

“คุณหนู...มีเวลาแต่งตัวอีกเพียงครึ่งชั่วยามนะเจ้าคะ” เซียงอี่ร้องบอกนาง และหยวนหยวน รีบดึงสติตนกลับ กระนั้นนางก็ไม่วายส่งเสียงครางหวานวับ

“อ๊ะ... !” กระทั่งลุกขึ้นจากอ่างไม้ หญิงสาวรับรู้ได้ถึงความปลอดโล่ง และน้ำที่เกาะพราวอยู่ในเนื้อสาว ความรู้สึกเช่นนี้ชวนให้น่าละอาย กระนั้นนางยอมรับว่า ตนพบความส...