บทที่ 97 ‘เช้าวันใหม่’
‘เช้าวันใหม่’
กอหญ้าที่นั่งข้างเขมิกาที่อยู่ตำแหน่งหลังพวงมาลัยรถมุ่งหน้าสู่หัวหิน เพื่อถ่ายทำละครในวันพรุ่งนี้ และเขมิกาอาสาที่จะมาด้วยกับกอหญ้า เพราะเขมิกาเป็นคนหนึ่งในหลายๆคนที่ไม่อยากให้กอหญ้าหลุดมือคริสต์ไป สำหรับเธอแล้ว ที่รักคริสต์เหมือนน้องชายจริงๆ ตั้งแต่กอหญ้าเข้ามาในชีวิตของ...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1 ‘... วันประชุมของสถานีโทรทัศน์...’
2. บทที่ 2 ณ ห้องชุดคอนโด ชั้นที่25
3. บทที่ 3 นักเขียนกอหญ้า
4. บทที่ 4 ‘ในเวลาเดียวกัน ณ ลานจอดรถชั้นสอง ที่สถานี’
5. บทที่ 5 การเจรจา ณ ห้องทำงานประธานกรรมการใหญ่
6. บทที่ 6 ณ ห้องประชุม
7. บทที่ 7 ‘...เวลาปัจจุบัน...ณ ห้องประชุม ’
8. บทที่ 8 ‘ ณ หน้าประตูทางเข้าสถานบังเทิง...’
9. บทที่ 9 ผมเสียงดังใส่เธอ
10. บทที่ 10 ‘สองสัปดาห์ต่อมา....’
11. บทที่ 11 การพบกันอีกครั้ง
12. บทที่ 12 ความช่วยเหลือที่เสียใจในภายหลัง
13. บทที่ 13 ‘รุ่งอรุณ...เช้าวันใหม่
14. บทที่ 14 คนบ้านี้คุณหลอกฉันเหรอ?
15. บทที่ 15 ไม่เข้าใจตัวเอง
16. บทที่ 16 มีผู้หญิงอีกตั้งเท่าไหร่ที่อยากจะใกล้ชิดเขา
17. บทที่ 17 “นี่คุณ!...ฉันเริ่มจะทนไม่ไหวแล้วนะ!...”
18. บทที่ 18 ‘ ณ สถานนีตำรวจ ’
19. บทที่ 19 ไกล่เกลี่ย
20. บทที่ 20 เกลียดอะไรได้นั่น
21. บทที่ 21 ณ ห้องชุดคอนโดชั้นสูงสุด
22. บทที่ 22 บอกราคามา
23. บทที่ 23 ผมฟังคุณไม่รู้เรื่อง
24. บทที่ 24 พามาหาแม่
25. บทที่ 25 เป็นอะไรของคุณนักหนาเนี่ย!...ถึงชอบฉุดกระชากลากฉันเสียจริง!
26. บทที่ 26 ‘ณ บ้านนายพลสรพงษ์’
27. บทที่ 27 ณ ห้องชุดคอนโดชั้นยี่สิบห้า ริมแม่น้ำเจ้าพระยา
28. บทที่ 28 ตอนที่ 28 ‘ซุปเปอร์มาร์เกต...ในห้างสรรพสินค้า’
29. บทที่ 29 นอนฉลองเรียนจบ
30. บทที่ 30 มองคนสวย
31. บทที่ 31 มาด้วยกัน ถ้าจะกลับก็ต้องกลับด้วยกัน
32. บทที่ 32 แต่เผอิญไม่ใช่ลูกจ้างใคร
33. บทที่ 33 สนใจเรื่องราวของอีกฝ่าย
34. บทที่ 34 ห้องพี่อยู่ชั้นบน
35. บทที่ 35 คริสต์โน้มใบหน้าเข้าใกล้ใบหน้าคมหวาน
36. บทที่ 36 รวมร่างเป็นหนึ่งเดียว
37. บทที่ 37 ร่างเล็กแอ่นร่างรับสัมผัส
38. บทที่ 38 ร้องขอความอ่อนโยน
39. บทที่ 39 การใช้ชีวิตของสาวคนรัก
40. บทที่ 40 ‘ของแปลก’
41. บทที่ 41 ใครทำร้ายกอหญ้า
42. บทที่ 42 อยู่ห่างๆ กันสักหน่อย
43. บทที่ 43 ปั้นเรื่องเรียกร้องความสนใจ
44. บทที่ 44 ‘ ณ บ้านของคริสต์ เวลาห้าทุ่มครึ่ง’
45. บทที่ 45 หญ้าว่าเรายังไม่ทันเริ่มด้วยซ้ำ
46. บทที่ 46 คริสต์โน้มกาย ปลอบประโลมร่างบาง
47. บทที่ 47 เย็นนี้...พี่ไปหาที่คอนโด
48. บทที่ 48 ณ คอนโด ย่านริมแม่น้ำเจ้าพระยา
49. บทที่ 49 ‘ ณ เวลาก่อนเข้านอน...’
50. บทที่ 50 รีบไปรีบกลับแน่นอน
51. บทที่ 51 ‘ณ วันศุกร์...แสนเศร้า...’
52. บทที่ 52 ณ ห้องชุดคอนโด ชั้นสูงสุด
53. บทที่ 53 ครอบครัวฝั่งแม่กอหญ้า
54. บทที่ 54 ความไม่รู้ของพระเอก
55. บทที่ 55 พ่อแง่แม่งอน
56. บทที่ 56 ตัวตนที่แท้จริงของนักเขียนกอหญ้า
57. บทที่ 57 ‘ณ บ้านของคริสต์’
58. บทที่ 58 ความสุขของพ่อคือ ลูกพ่อมีความสุข
59. บทที่ 59 วันเกิดของกอหญ้าและอันโตนิโอ
60. บทที่ 60 นายคริสต์ซาตานร้าย
61. บทที่ 61 ไม่ย่อท้อ
62. บทที่ 62 ความใจดีของว่าที่พ่อตา
63. บทที่ 63 โจรล่าสวาท
64. บทที่ 64 ยก...โทษให้...พี่นะ...” คริสต์เอ่ยออกมาด้วยเสียงที่สั่นพร่า
65. บทที่ 65 คริสต์ตอนนี้เหมือนเด็กชายตัวเล็กๆ ที่กำลังขอกินไอติมเลย
66. บทที่ 66 พ่อดีที่สุด
67. บทที่ 67 น้องสาวอยากน่ารักน่าจับกินเสียเหลือเกิน
68. บทที่ 68 ‘รุ่งเช้าตรู่...’
69. บทที่ 69 ณ ห้องชุดคอนโด
70. บทที่ 70 ‘…ห้องนอนกอหญ้า’
71. บทที่ 71 ‘ยามเช้า...วันรุ่งขึ้น’
72. บทที่ 72 ตำแหน่ง ‘น่ารัก’ ที่สุดของคริสต์
73. บทที่ 73 ‘…หัวค่ำ ในวันเดียวกัน’
74. บทที่ 74 คริสต์ดูแปลกไป
75. บทที่ 75 วันหมั้นอย่างไม่เป็นทางการ
76. บทที่ 76 ‘ยามค่ำ ณ ในบ้านคริสต์’
77. บทที่ 77 กอหญ้าคราง
78. บทที่ 78 ห้องชุดคอนโด ชั้นยี่สิบห้า
79. บทที่ 79 พี่น้องต่างบิดา
80. บทที่ 80 ‘เช้าวันรุ่งขึ้น...’
81. บทที่ 81 ‘…ยามเย็นในวันเดียวกัน’
82. บทที่ 82 “...คงต้องสอนหน้าที่เมียกันสักหน่อย”
83. บทที่ 83 กอหญ้าเจอความรุนแรง
84. บทที่ 84 ‘ณ อาคารสถานีโทรทัศน์’
85. บทที่ 85 โถ่วว...เด็กหนอเด็ก
86. บทที่ 86 ต่อบทไง...บทจูบ...และบทเลิฟซีน
87. บทที่ 87 แม่สามีลูกสะใภ้
88. บทที่ 88 ผู้หญิงคนเก่าของคริสต์
89. บทที่ 89 “ด้านได้ อายอด”
90. บทที่ 90 เธอก็ยังไร้เดียงสา
91. บทที่ 91 คนรักกันต้องโกรธและน้อยใจ
92. บทที่ 92 บอกเล่าเรื่องอดีต
93. บทที่ 93 หญ้าไม่อยากต้องไปแข่งขันแย่งชิงกับใคร
94. บทที่ 94 “ต้องการพี่มั้ย?”
95. บทที่ 95 ความจริงเปิดเผย
96. บทที่ 96 ลางสังหรณ์
97. บทที่ 97 ‘เช้าวันใหม่’
98. บทที่ 98 มิตรภาพอันบริสุทธิ์
99. บทที่ 99 หญ้าไม่ใช่ของตาย แต่ผมอาจตายได้ถ้าไม่มีเธอ
100. บทที่ 100 ตอนที่ 100 ‘วันรุ่งขึ้น...’
101. บทที่ 101 ขอเปรียบเทียบหาความยุติธรรม
ย่อ
ขยาย
