บทที่ 68 ความรู้สึกที่ไม่อาจบอก

คนป่วยถูกเช็ดตัวในรุ่งเช้า แพรววรินยกมือปาดเหงื่อออกเพราะเข้าสู่ช่วงหน้าร้อน บริเวณนี้มีนักท่องเที่ยวหลั่งไหลเข้ามา แต่ไม่มีใครย่างกรายเข้ามาที่นี่ เธอยังคงวาดหวังให้มิร่าฟื้นขึ้นมา น้องสาวของเขาคือโซ่ตรวนเมื่อใดลืมตาคือวันที่เธอหลุดพ้นจากพันธนาการ

“อาการคุณมิร่าดีขึ้นมากเลยค่ะ แบบนี้เธอคงฟื้นแน่นอ...