บทที่ 52 สวามีเขียนคิ้ว 1

หยวนเพ่ยนั้นตื่นนอนตั้งแต่ย่ำรุ่ง นางหันไปมองเป็นอันดับแรกว่าบุรุษที่นอนอยู่เคียงข้างยังคงหลับสนิท นางจึงลุกออกจากที่นอนอย่าเงียบเชียบ แม้เป็นช่วงต้นฤดูใบไม้ผลิ อากาศยังเย็นอยู่มาก นางจึงไม่ลืมที่จะสอดริมผ้าห่มเพื่อไม่ให้ลมหนาวเข้ามาได้

หลังจากดูแลความเรียบร้อยของตนเอง ล้างหน้า สางผมเกล้ามวยเสียใหม...