บทที่ 178

ร้านที่ปกติเงียบสงบพลันระเบิดเสียงจอแจขึ้นมา ราวกับเสียงนกกระจอกแตกรังที่คุยกันไม่หยุดอยู่ด้านนอก

หลังจากงานเลี้ยงเลิกเมื่อคืนนี้ กลุ่มทายาทเศรษฐีมองตามอมีเลียเดินจากไป เงาร่างของเธอที่กลืนหายไปกับแสงอาทิตย์อัสดง ไม่รู้ด้วยเหตุผลใด พวกเขากลับรู้สึกอิจฉาขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก

เธอช่างเป็นอิสระเสียนี่ก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ