บทที่ 237

อมีเลียไม่ได้ยิน แต่ทว่าวิลเลียมได้ยิน เขานั่งอยู่ในสวนเพียงลำพัง พยายามข่มตาให้หลับแต่ก็ทำไม่สำเร็จ เสียงของพวกเด็กๆ ดังชัดเจนจนเขาได้ยินทุกถ้อยคำ

วิลเลียมนั่งอยู่ใกล้ๆ คอยฟังเสียงเอะอะโวยวายจากบ้านข้างๆ

พวกเด็กๆ ตะโกนเรียกอมีเลียอีกครั้ง และคราวนี้ในที่สุดเธอก็ตื่น ใบหน้าของเธอเคร่งขรึมลงด้วยควา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ