บทที่ 243

ใบหน้าของแอรอนบิดเบี้ยวเป็นรอยยิ้มที่แปลกประหลาดเกินจริง “ฉันจำทุกอย่างได้แล้ว” เขาพูด

เขาอยู่ในลิฟต์กับชายอีกคนหนึ่ง ตอนที่แอรอนเกือบจะเสียการทรงตัว ชายคนนั้นก็เอื้อมมือไปช่วยพยุงเขาและแอบติดอุปกรณ์เล็กๆ ชิ้นหนึ่งไว้ที่เสื้อแจ็กเก็ตของเขาอย่างแนบเนียน “เป็นอะไรรึเปล่า”

แอรอนส่ายหน้า จับราวลิฟต์ไว...