บทที่ 88 88

แววตานิ่งสงบของเขาเปล่งประกายวูบวาบเหมือนความรู้สึกที่ตอนนี้กำลังเปี่ยมด้วยหลากหลายอารมณ์... เห็นหน้าหล่อนแล้วอยากกอด เห็นปากหล่อนแล้วอยากจูบ เห็นมือเล็กๆของหล่อนแล้วอยากกุมไว้...อยากจับมือกับหล่อนตลอดไป

“บ้านฉันแคบเกินไป คงไม่เหมาะให้คุณอยู่” เมื่อไล่เขาตรงๆไม่ได้ผล หญิงสาวจึงใช้เรื่องพื้นที่ในบ้า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ