บทที่ 98 98
เมื่อปิยะมาศมาทวงสิทธิ์เช่นนี้ หล่อนก็ควรต้องไปใช่ไหม ?
เพราะสับสน งุนงงและเจ็บแปลบที่อกข้างซ้าย ทำให้ปิยะดาคิดจะหนีไปตั้งหลักที่อื่น แต่ยังไม่ทันได้ก้าวเท้า ร่างสูงใหญ่ของสามีหนุ่มก็ปราดเข้ามาฉวยคว้าข้อมือเล็กยึดไว้แน่นเสียก่อน
“เดี๋ยวก่อนลูกเป็ด”
“อะไรคะ...” หล่อนหันมาถาม ภาพหน้าคมคายเริ่มลางเล...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ

บท
1. บทที่ 1 1
2. บทที่ 2 2
3. บทที่ 3 3
4. บทที่ 4 4
5. บทที่ 5 5
6. บทที่ 6 6
7. บทที่ 7 7
8. บทที่ 8 8
9. บทที่ 9 9
10. บทที่ 10 10
11. บทที่ 11 11
12. บทที่ 12 12

13. บทที่ 13 13

14. บทที่ 14 14

15. บทที่ 15 15

16. บทที่ 16 16

17. บทที่ 17 17

18. บทที่ 18 18

19. บทที่ 19 19

20. บทที่ 20 20

21. บทที่ 21 21

22. บทที่ 22 22

23. บทที่ 23 23

24. บทที่ 24 24

25. บทที่ 25 25

26. บทที่ 26 26

27. บทที่ 27 27

28. บทที่ 28 28

29. บทที่ 29 29

30. บทที่ 30 30

31. บทที่ 31 31

32. บทที่ 32 32

33. บทที่ 33 33

34. บทที่ 34 34

35. บทที่ 35 35

36. บทที่ 36 36

37. บทที่ 37 37

38. บทที่ 38 38

39. บทที่ 39 39

40. บทที่ 40 40

41. บทที่ 41 41

42. บทที่ 42 42

43. บทที่ 43 43

44. บทที่ 44 44

45. บทที่ 45 45

46. บทที่ 46 46

47. บทที่ 47 47

48. บทที่ 48 48

49. บทที่ 49 49

50. บทที่ 50 50

51. บทที่ 51 51

52. บทที่ 52 52

53. บทที่ 53 53

54. บทที่ 54 54

55. บทที่ 55 55

56. บทที่ 56 56

57. บทที่ 57 57

58. บทที่ 58 58

59. บทที่ 59 59

60. บทที่ 60 60

61. บทที่ 61 61

62. บทที่ 62 62

63. บทที่ 63 63

64. บทที่ 64 64

65. บทที่ 65 65

66. บทที่ 66 66

67. บทที่ 67 67

68. บทที่ 68 68

69. บทที่ 69 69

70. บทที่ 70 70

71. บทที่ 71 71

72. บทที่ 72 72

73. บทที่ 73 73

74. บทที่ 74 74

75. บทที่ 75 75

76. บทที่ 76 76

77. บทที่ 77 77

78. บทที่ 78 78

79. บทที่ 79 79

80. บทที่ 80 80

81. บทที่ 81 81

82. บทที่ 82 82

83. บทที่ 83 83

84. บทที่ 84 84

85. บทที่ 85 85

86. บทที่ 86 86

87. บทที่ 87 87

88. บทที่ 88 88

89. บทที่ 89 89

90. บทที่ 90 90

91. บทที่ 91 91

92. บทที่ 92 92

93. บทที่ 93 93

94. บทที่ 94 94

95. บทที่ 95 95

96. บทที่ 96 96

97. บทที่ 97 97

98. บทที่ 98 98

99. บทที่ 99 99

100. บทที่ 100 100

101. บทที่ 101 101

102. บทที่ 102 102

103. บทที่ 103 103


ย่อ

ขยาย



