บทที่ 28 28

ดวงตาคู่สวยเบิกโพลงเต็มไปด้วยความสงสัยทันทีที่จบประโยคนั้นของเขา

“ยังไงคะ เค้กไม่ใช่หมอ จะรักษาหมอได้ยังไง แต่เมื่อครู่ เค้กไม่ได้คิดจะไปทานข้าวกับ…”

“รักษาฉันอย่างงี้ไงเค้ก”

“อื้อ...” ไม่ทันที่เขมมิกาจะพูดจบ ริมฝีปากหยักได้รูปของหมอหนุ่มก็ฉกฉวยที่ริมฝีปากบางของเธอทันที

หญิงสาวรู้สึกหายใจไม่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ