บทที่ 34 34

“ฉันไม่ไหวแล้วเค้ก อย่าห้ามฉัน!” พูดราวกับออกคำสั่ง ในขณะที่ปากและมือยังคงปรนเปรออกสาวอย่างไม่หยุดหย่อน

“ตะ แต่เค้กไม่ต้องการ อย่าทำแบบนี้กับเค้กเลยนะคะ” เขมมิกาพยายามขอให้เขาหยุดการกระทำอีกครั้ง แม้มันจะยากเต็มทีก็ตาม

“เธอเองก็ต้องการฉัน อย่าห้ามตัวเองเลยเค้ก”

ธามไทหยุดรุกรานอกสาว พลางจ้องสบ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ