บทที่ 17 7
พริมาแปลกใจมากที่เห็นวรรธน์นั่งลอยหน้าอยู่ในร้านแต่คนเป็นเจ้าของร้านกลับไม่แปลกใจเลยสักนิด หากอนลกลับรู้สึกไม่ชอบใจมากกว่าที่วรรธน์ทำเช่นนี้
“ผมพูดชัดแล้วนะว่าผมจะเป็นคนบอกเรื่องนี้กับทุกๆ คนเอง”
ใช่จะไม่รู้ว่าครั้งหนึ่งที่ตนไม่อยู่วรรธน์มาที่นี่และทำอะไรเอาไว้กับพริมากับลูกน้องคนอื่นๆ ของเขาบ้าง น...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1 บทนำ
2. บทที่ 2 1.1
3. บทที่ 3 1.2
4. บทที่ 4 1.3
5. บทที่ 5 2.1
6. บทที่ 6 2.2
7. บทที่ 7 2.3
8. บทที่ 8 3.1
9. บทที่ 9 3.2
10. บทที่ 10 4.1
11. บทที่ 11 4.2
12. บทที่ 12 4.3
13. บทที่ 13 5.1
14. บทที่ 14 5.2
15. บทที่ 15 5.3
16. บทที่ 16 6
17. บทที่ 17 7
18. บทที่ 18 8
19. บทที่ 19 9
20. บทที่ 20 10
21. บทที่ 21 11
22. บทที่ 22 12
23. บทที่ 23 13
24. บทที่ 24 14
25. บทที่ 25 15
26. บทที่ 26 16
27. บทที่ 27 17
28. บทที่ 28 18
29. บทที่ 29 19
30. บทที่ 30 20
31. บทที่ 31 21
32. บทที่ 32 22
33. บทที่ 33 23
34. บทที่ 34 24
35. บทที่ 35 25
36. บทที่ 36 26
37. บทที่ 37 27
38. บทที่ 38 อวสาน
ย่อ
ขยาย
