บทที่ 24 14

“ถึงแล้ว”

เสียงของคนที่ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ทำให้พริมาตื่นจากภวังค์เล็กๆ แต่หัวใจกลับเต้นแรงเพราะรอยยิ้มของชายหนุ่ม วรรธน์ดึงมือเล็กไปกอบกุมก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนนุ่ม

“ที่หน้าแดงเป็นเพราะไข้หรืออะไรกันแน่”

คำถามของเขาเล่นเอาหญิงสาวร้อนผ่าวไปทั้งตัว ก็เพราะเขานั่นแหละเธอถึงเป็นแบบนี้...วรรธน์เปลี่ยน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ