บทที่ 27 17
คุณวาสนายืนอึ้งในนาทีที่เห็นหน้าของบุตรสาวคนโต แรกทีเดียวก็ไม่อยากเชื่อว่าเด็กรับใช้จะพูดเรื่องจริง แต่พอเดินออกมาดูก็ได้เห็นกับตาว่าแพรพรรษากลับมาแล้ว ท่านจ้องหน้าบุตรสาวที่หิ้วกระเป่าเดินเข้ามาแล้วยอบกายลงต่อหน้ากริยานอบน้อม ก่อนจะก้มลงกราบแทบเท้าคนเป็นแม่ทั้งน้ำตา
“แพมกลับมาแล้วนะคะคุณแม่” แพรพรร...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1 บทนำ
2. บทที่ 2 1.1
3. บทที่ 3 1.2
4. บทที่ 4 1.3
5. บทที่ 5 2.1
6. บทที่ 6 2.2
7. บทที่ 7 2.3
8. บทที่ 8 3.1
9. บทที่ 9 3.2
10. บทที่ 10 4.1
11. บทที่ 11 4.2
12. บทที่ 12 4.3
13. บทที่ 13 5.1
14. บทที่ 14 5.2
15. บทที่ 15 5.3
16. บทที่ 16 6
17. บทที่ 17 7
18. บทที่ 18 8
19. บทที่ 19 9
20. บทที่ 20 10
21. บทที่ 21 11
22. บทที่ 22 12
23. บทที่ 23 13
24. บทที่ 24 14
25. บทที่ 25 15
26. บทที่ 26 16
27. บทที่ 27 17
28. บทที่ 28 18
29. บทที่ 29 19
30. บทที่ 30 20
31. บทที่ 31 21
32. บทที่ 32 22
33. บทที่ 33 23
34. บทที่ 34 24
35. บทที่ 35 25
36. บทที่ 36 26
37. บทที่ 37 27
38. บทที่ 38 อวสาน
ย่อ
ขยาย
